Gintī 7

maqdis kī maḵẖsūsiyat ke hadie

1jis din maqdis mukammal huā usī din mūsā ne use maḵẖsūs-o-muqaddas kiyā. is ke liye us ne ḵẖaime, us ke tamām sāmān, qurbāngāh aur us ke tamām sāmān par tel chhiṛkā. 2-3 phir qabīloṅ ke bārah sardār maqdis ke liye hadie le kar āe. yah vahī rāhanumā the jinhoṅ ne mardumashumārī ke vaqt mūsā kī madad kī thī. unhoṅ ne chhat vālī chha: bail gāṛiyāṅ aur bārah bail ḵẖaime ke sāmne rabb ko pesh kie, do do sardāroṅ kī taraf se ek bailgāṛī aur har ek sardār kī taraf se ek bail.

4rabb ne mūsā se kahā, 5“yah tuhfe qabūl karke mulāqāt ke ḵẖaime ke kām ke liye istemāl kar. unheṅ lāviyoṅ meṅ un kī ḵẖidmat kī zarūrat ke mutābiq taqsīm karnā.” 6chunāṅche mūsā ne bail gāṛiyāṅ aur bail lāviyoṅ ko de die. 7us ne do bail gāṛiyāṅ chār bailoṅ samet jairsoniyoṅ ko 8aur chār bail gāṛiyāṅ āṭh bailoṅ samet mirāriyoṅ ko dīṅ. mirārī hārūn imām ke beṭe itmar ke tahat ḵẖidmat karte the. 9lekin mūsā ne qihātiyoṅ ko na bail gāṛiyāṅ aur na bail die. vajah yah thī ki jo muqaddas chīzeṅ un ke sapurd thīṅ vah un ko kaṅdhoṅ par uṭhā kar le jānī thīṅ.

10bārah sardār qurbāngāh kī maḵẖsūsiyat ke mauqe par bhī hadie le āe. unhoṅ ne apne hadie qurbāngāh ke sāmne pesh kie. 11rabb ne mūsā se kahā, “sardār bārah din ke daurān bārī bārī apne hadie pesh kareṅ.” 12pahale din yahūdāh ke sardār nahson bin ammīnadāb kī bārī thī. us ke hadie yah the : 13chāṅdī kā thāl jis kā vazan ḍeṛh kilogrām thā aur chhiṛkāo kā chāṅdī kā kaṭorā jis kā vazan 800 grām thā. donoṅ ġallā kī nazar ke liye tel ke sāth milāe gae behtarīn maide se bhare hue the. 14in ke ilāvā nahson ne yah chīzeṅ pesh kīṅ : sone kā piyālā jis kā vazan 110 grām thā aur jo baḵẖūr se bharā huā thā, 15ek javān bail, ek meṅḍhā, bhasm hone vālī qurbānī ke liye bheṛ kā ek yaksālā bacchā, 16gunāh kī qurbānī ke liye ek bakrā 17aur salāmatī kī qurbānī ke liye do bail, pāṅch meṅḍhe, pāṅch bakre aur bheṛ ke pāṅch yaksālā bacche.

18-23 agle gyārah din bāqī sardār bhī yahī hadie maqdis ke pās le āe. dūsre din ishkār ke sardār natanīel bin zuġar kī bārī thī, 24-29 tīsre din zabūlūn ke sardār iliyāb bin helon kī, 30-47 chauthe din rūbin ke sardār ilīsūr bin shadiyūr kī, pāṅchveṅ din shamāūn ke sardār salūmīel bin sūrīshaddī kī, chhaṭe din jad ke sardār iliyāsaf bin daūel kī, 48-53 sātveṅ din ifrāīm ke sardār ilīsmā bin ammīhūd kī, 54-71 āṭhveṅ din manassī ke sardār jamalīel bin fadāhsūr kī, navveṅ din binyamīn ke sardār abidān bin jidāūnī kī, dasveṅ din dān ke sardār aḵẖīazar bin ammīshaddī kī, 72-83 gyāraveṅ din āshar ke sardār fajaīel bin akrān kī aur bārahaveṅ din naftālī ke sardār aḵẖīrā bin enān kī bārī thī.

84isrāīl ke in sardāroṅ ne mil kar qurbāngāh kī maḵẖsūsiyat ke liye chāṅdī ke 12 thāl, chhiṛkāo ke chāṅdī ke 12 kaṭore aur sone ke 12 piyāle pesh kie. 85har thāl kā vazan ḍeṛh kilogrām aur chhiṛkāo ke har kaṭore kā vazan 800 grām thā. in chīzoṅ kā kul vazan taqrīban 28 kilogrām thā. 86baḵẖūr se bhare hue sone ke piyāloṅ kā kul vazan taqrīban ḍeṛh kilogrām thā (fī piyālā 110 grām). 87sardāroṅ ne mil kar bhasm hone vālī qurbānī ke liye 12 javān bail, 12 meṅḍhe, bheṛ ke 12 yaksālā bacche un kī ġallā kī nazroṅ samet pesh kie. gunāh kī qurbānī ke liye unhoṅ ne 12 bakre pesh kie 88aur salāmatī kī qurbānī ke liye 24 bail, 60 meṅḍhe, 60 bakre aur bheṛ ke 60 yaksālā bacche. in tamām jānvaroṅ ko qurbāngāh kī maḵẖsūsiyat ke mauqe par chaṛhāyā gayā.

89jab mūsā mulāqāt ke ḵẖaime meṅ rabb ke sāth bāt karne ke liye dāḵẖil hotā thā to vah rabb kī āvāz ahd ke sandūq ke ḍhakne par se yānī do karūbī farishtoṅ ke darmiyān se suntā thā.